Uwielbiam Walking Dead i Wolf Among Us ale LiS jest na serio niezwykłe. To jedyna opowieść, do której odczuwam jednocześnie sentyment i resentyment. Nawet nie lubię zbytnio o niej myśleć, bo włącza mi się to przygnębienie. Przed tym nie wiedziałem, że fikcyjna opowieść może mieć taką moc oddziaływania. Wszystko w grze jest strasznie... "żywe", proza życia, fajny klimat, dopóki przez tę interakcję i przebywanie w świecie gry nie dozna się tej toksycznej immersji. Osobiście, na serio, wręcz niezdrowo zżyłem się z postaciami. Kiedy kończy się dobrą książkę też ma się to uczucie pustki po rozstaniu z bohaterami, a w LiSie dochodzi jeszcze ten fatalizm, tragizm finału. Dla ludzi o mocniejszych emocjach to petarda.

P.S - Square Enix jest tylko wydawcą, grę zrobił zespół Dontnod. Teraz pracują nad grą Vampyr, pod wieloma względami podobną do Life is Strange.