GOSEPL to jeden z nie za wielu filmów dotyczących religijności czarnych w USA. Do tego obraz ten okazał się być sporym przebojem wchodząc w USA na zaledwie 969 ekranów (przy budżecie 5 mln USD) zarobił aż 15.8 mln USD. Ale nie o liczby tu chodzi. Film jest gładki, płaski i sztampowy jak setki dramatów/ melodramatów produkowanych dal telewizji.. W obraziec Roba Hardego mam kilka tematów, kilka poważnych konfliktów pomiędzy głównymi bohaterami. Żaden z tych koonliktów nie zostaje w pełni zarysowany i zadawalająco rozwiązany. Hardy przechodzi dość gładk od problemu do problemu. W rezlultacie zamiast ciekawego i głębokiego kina dotyczącego duchwej przemiany, przemilczanych pretnesji otrzymujemy kolorowy produkcyjniak z wygładzonymi kantami. Aktorzy są też gładziutcy , piekni - choć grają nawet nieźle z : Idris Elba, Cliftonem Powellem na czele. Kiepski jest tu montaż i praca kamery też nie zawsze zadawala. Jest jeszcze muzyka wykonywana przez takie sławy jak choćby Kirk Franklin- ona rkeompensuje wiele filmowych braków. Gospel w najczystrzej postaci- pięknie:) Film ma też wznisłe i słuszne przesłanie- ale co z tego jeśli ukazano jest w sposób gładki, płyciutki i nazbyt nachalny. Możecie ten film zobaczyć jesli kochacie "kino czarnych"i wielbicie muzyke gospel. Dodam tylko, że dla pozostałych seans obrazu HARDEGO bęzie czasem straconym.